Styl industrialny wykształcił się w Nowym Jorku w połowie XX wieku. Zaczęły powstawać lofty (z angielskiego- strych, poddasze), mieszkania urządzane w nie używanych fabrykach. Miejsca te doceniali artyści i fani kreatywnego myślenia i wielofunkcyjnego urządzania mieszkań. Do Polski moda na styl industrialny i lofty rozpoczęła się pod koniec lat 90.

Styl industrialny cechuje prostota, duże powierzchnie, wysokie okna i wysokie pomieszczenia. Brak ścian działowych. Jednym słowem – wielki rozmach i swoboda. Styl ten nawiązuje do cech typowych dla życia artystycznego – wolności, swobody, wysmakowanego gustu i swego rodzaju ekskluzywności. We wnętrzach mieszkań dominuje minimalizm. Industrialne aranżacje nie obejdą się bez takich materiałów jak beton i metal. Wykorzystanie betonu wprowadza chłodną tonację kolorystyczną i matową fakturę wnętrza. Połączenie betonu z cegłą tworzy strefę wpływów stylu industrialnego, a jednocześnie, dzięki ciepłej kolorystyce cegły, sprawia, że wnętrze staje się bardziej przytulne. Typowa sceneria loftów to także plątanina kabli, rur, instalacji. Aby w starych murach zachować duszę i klimat, zostawiamy fabryczne detale. Eksponowane ściany z nieotynkowanej cegły, betonowe wylewki czy proste deski podłogowe są głównym elementem tego stylu. Dążenie do indywidualizmu przejawia się głównie w doborze odpowiednich elementów dekoracyjnych. Wzorzyste tapety czy oryginalne szablony do malowania ścian podkreślają unikalny charakter wnętrz loftowych.

Sztuczki jak stworzyć industrialne mieszkanie:

• użycie odpowiednich kolorów: jasne i chłodne będą sprawiać wrażenie oddalenia, ułożenie warstwowe, optycznie wydłuża i poszerza wnętrze
• zmniejszenie ilości elementów wystroju: im pomieszczenie mniej „zagracone”, tym więcej w nim miejsca
• ułożenie większych sprzętów na jednym poziomie: wyraźne linie podziału sprawiają wrażenie ładu i porządku

zastosowanie luster – prosta, szklana tafla stwarza iluzję głębi i znakomicie komponuje się z minimalistycznym wystrojem.